Osmanlı tımar sisteminde birliklerin üç kısma ayrılması bir gelenek halini almıştı. Bunlar arasında zeamet orta dilimi oluşturmaktaydı. Geliri 20 000 ile 99 999 akçe arasında olan dirliklere zeamet ismi veriliyordu. Zeamet orta dereceli devlet memurlarına ve sipahi subaylarına tevcih edilmekteydi. Bunlar arsında Yörük beyleri, müsellem beyleri, defter kethüdaları, timar defterdarları, sancakbeyi ve beylerbeyilerin oğulları zeamet sahibi olabiliyorlardı. Ancak dirlik tevcih ettikleri takdirde kapıkulu mensuplarından çavuş, müteferrika, kapıcı ve divan katiplerine de zeamet verilebiliyordu.
