Rokoko, barok akımın ardından gelişen ve dönemin son ifade tarzı olan, bolca süslenmiş bir 18. yüzyıl Avrupa stilidir. İllüzyonun ve teatralliğin prensiplerini, yoğun süs, asimetri ve akıcı köşelerle ulaşılan bir etkiyi öne çıkarır. Gözü her yöne çeken yaldızlamayla birleşen beyaz ve pastel renklerin vurgusunu kuvvetlendirir. Süsleme tam anlamıyla mimari alana hakim olmuştur.
Mimari ve dekorasyonun Rokoko stili Fransa’da 18. yüzyılın başlarında 15. Louis’in hükümdarlığı altında, 14. Louis’in daha resmi ve geometrik stiline karşı bir tepki olarak doğmuştu. Stil rocaille veya rocaille tarzı olarak biliniyordu. Avrupa’ya, özellikle Bavyera, Avusturya, Almanya ve Rusya’nın diğer bölgelerine hızla yayıldı. Ayrıca diğer sanatlar, özellikle resim, heykel, edebiyat, müzik ve tiyatroyu etkilemeye başladı. Rokoko sanatçıları ve mimarları daha çok şakacı, gösterişli ve zarif bir yaklaşım kullandılar. Rokoko, oynak ve esprili temalara sahipti. Rokoko, odaların iç dekorasyonunu şık ve süslü mobilyalarla ve süslü aynalarla tasarlıyordu. Mekanları, kabartmaları ve duvar boyalarını tamamlayan duvar halılarının oluşturduğu bir sanat eseri olarak dekore ediyordu. Rokoko aynı zamanda chinoiserie’den ve bazen de Çin figürleri ve pagodalardan etkilenmiştir. Rocaille stilinin öğeleri bazı Fransız sanatçıların eserlerinde ortaya çıkmıştır.
