Ataraksiya duygulardan, endişeden ve korkudan arınmış bir durgunluk halidir. Ataraksiya durumunda her türlü acıya karşı tepkisiz kalınır, korku yoktur, kişi duygulardan özgürdür. Epikürcü felsefede ataraksiya bir birey için mutluluğun tek yolu olarak görülürdü. Sonsuz bir huzur hali olarak tanımlanan ataraksiya tanrılardan ve öbür dünyadan da korkmamak anlamına gelirdi.
Ataraksiyanın psikolojideki tam zıttı anksiyetedir. Anksiyete sürekli bir endişe ve stres hali getirir. Ataraksiya kavramı varoluşcu filozof Heidegger’de gelassenheit olarak, tasavvufta ise fenafillah yani yokluğun sırrına ermek, ölmeden önce ölmek olarak karşımıza çıkar. Taocu felsefede ataraksiya ile aynı anlamda Wu Wei kavramı vardır. Wu Wei eylemsizlik ve beklentisizlik halidir.
