TDK’ya göre tohum, bitkilerde döllenme sonunda yumurtacıktan oluşan ve yeni bir bitki oluşmasını (bitkinin üremesini) sağlayan tane olarak açıklanmakta. Boyutu birkaç milimetre olan (çoğu zaman) ve temelde işlevsiz bir görüntüye sahip olan bu küçük mucize içeriğinde milyonlarca bilgiyi, tanıklık edilebilir bir mucizeyi barındırır. Tohumlar genelde sert kabuklu ve zarla çevrilidir. Esasında bu halleriyle uykuda olan bir canlı olarak nitelendirilebilir. Bu dış alan tohum kabuğu (testa) olarak isimlendirilir. Bir tohumda en dışta yer alan tohum kabuğunun ardından içe doğru besin dokusu (pesiperma, endosperma) ve embriyo kısımları gelir. Embriyo kesesindeki yumurta hücresinin döllenmesiyle oluşan zigot gelişerek embriyo haline ulaşır. Özetle, bir şekilde ulaştığımız bir kaç milimetre boyutundaki bir tohum dış kabuk, kabuğun içinde bulunan besin deposu (kimi tohumlarda çenek) ve embriyodan (canlı taslağı) oluşur. Bu embriyo en temel yaşamsal faaliyetlerini oldukça düşük seviyede gerçekleştirmektedir. Tohumların hava almayacak şekilde saklanması bu nedenle yanlış (tohumların saklanması konusunda ayrıca değineceğim) bir uygulamadır.
