Loire Nehri, Fransa’nın güneydoğusunda bulunan ülkenin akarsu. Toplam uzunluğu 1.020 km olup Fransa’nın en uzun ırmağıdır ve dünya akarsuları içinde, uzunluk itibarıyla, 170. sırayı alır. Havzası büyüklüğü 117 000 km² olup Fransa’nın kara yüz ölçümünün yaklaşık %20’sini kapsamaktadır. Kaynağı Ardeche ilinde Çevennes tepelerinde 1.250m rakımlı “Mont Gerbier de Jonc Dağı” yakınındadır. Nehir buradan Nevers ve Orleans kentleri yanından 1000 km’den biraz fazla olarak kuzey yönüne akar. Sonra batı yönüne dönüp Tours ve Nantes kentleri kenarından geçer. St Nazaire kentinde Biskay Körfezi’nde Atlas Okyanusu’na katılır. Loire Nehri’nin ana kolları nehrin sağ sahilinden katılan Maine, Nièvre ve Erdre ve nehrin sol sahilinden katılan Allıer, Cher, İndre, Vienne ve Sèvre Nantaise’dir.
Irmak adını Latince Liger’den alır. Loire Nehri Fransa’nın 6 iline ismini vermiştir: Loire, Haute-Loire, Loire-Atlantique, İndre-et-Loire, Maine-et-Loire ve Saône-et-Loire. Nehir 12. yy.’dan bu yana taşımacılıkta kullanılır. Kanal sistemi 17. yüzyılda yapılmıştır. Loire Nehri Vadisi Fransa’nın Bahçesi olarak tanınmaktadır ve bu bölgede irili ufaklı binlerce şato bulunmaktadir. Bu şatoların yapılış mimarı stilleri ortaçağlar başları stillerinden Rönesans çağı sonlari mimarı stillerine kadar çok geniş bir çeşitlik gösterir. Bu şatolar Fransa Krallık çağlarında “derebeylik (feodalizm)” imtiyazlarını korumak için Fransa’nın güneyini kuzeyinden ayıran bir stratejik hat üzerinde kurulmuşlardır. Günümüzde bile özel sahipleri çoğu servetli ve asıl Fransızlardır. Bu nedenle Loire Nehri Vadisi’nin Sully-sür-Loire ile Chalonnes arasında bulunan orta kısımları 2000 yılında UNESCO Dünya Mirasları Fransa listesine alınmıştır.
