Doğada en sık görülen memeli canlılar arasında yer alan tarla fareleri, farklı boyları ve fiziksel özellikleri ile fare çeşitleri arasında kolaylıkla ayırt edilebilirler. Hızlı üreme özelliğine sahip olmaları nedeniyle özellikle Orta Avrupa’nın en çok görülen memeli türü olan tarla fareleri, birkaç yılda bir belirgin oranda azalıp artan nüfuslarıyla; ekili bölgeleri ve yeşil alanları yaşam alanı olarak seçerler. Ortalama 3-4 yıl ömürleri olan tarla fareleri, diğer fare çeşitlerinden farklı olarak 9-12 cm’lik boyuta ve 3-4 cm gibi kısa bir kuyruğa sahiptirler. Lağım faresi, fındık faresi gibi fare türlerinden farklı olarak basık burun ve kulaklara sahip olan tarla farelerini diğer fare türleri arasından tespit etmek için büyükçe olan başlarına da bakabilirsiniz. Tarla farelerinin gündüzlerden çok geceleri faaliyette olmalarının dışında hızlı üreme özellikleri de bulunur. Vücut yapıları her ay doğum yapmaya müsait olsa da bir dişi tarla faresi, yılda genellikle 4-6 doğum yapar. Dişi tarla fareleri her doğumda 5-9 arası yavru verir fakat birkaç tarla faresi yavrusu doğal şartlar nedeniyle ölür. Yani her doğumdan geriye yaklaşık %60 oranında sağ kalan yavru fare görülür. Tarla faresi yavruları, doğumdan itibaren 3 hafta içerisinde sütten kesilirler ve bu andan itibaren dişileri doğum yapabilir.
Deniz seviyesinden 2500 metre yüksekliğe kadar oldukça geniş bir alanda yaşayabilen tarla fareleri, ekin, bitki ve ağaç olan her ortama uyum sağlayabilirler. Tarla faresi nerede yaşar diye düşünüyorsanız araziniz üzerinde kısa bir inceleme yapabilirsiniz. Toprağın 10-70 cm altında yaşayan tarla farelerine ait galeriler ve bu galerilere ait farklı giriş ve çıkış delikleri bulunur. Beslendikleri alana en az 3 delik açan tarla fareleri, her delik için farklı bir görev yüklerler. Beslenme deliğinde yiyecek kalıntıları, toprak çıkarma deliğinde yaşam alanlarını oluştururken kazdıkları topraklar, dışkılama deliğinde ise fare pisliği bulunur. 25 metrekarelik bir alanda ortalama 5 işlek fare deliği görülmesi, o bölgede fare ile mücadele etmek için kısa sürede önlem alınması anlamına gelir. Tarla fareleri tüm bitkilerin baş düşmanıdır. Bitkilerle, tohumlarla, köklerle ve meyvelerle beslenirler. Özellikle ekili alanlarda, çayır ve merada yeşil bitkilerin kendilerini, meyvelerini, köklerini ve tohumlarını tüketirler. Ayrıca meyvelik ve ormanlık alanlarda fidanların köklerini yer, keser ya da kemirirler. Olgunlaşmamış ağaçların köklerine yakın bölgelerde bu nedenle sık sık fare kemirmesi ya da fare ısırması izleri görmek mümkündür. Özellikle yaz mevsiminde ve diğer sıcak aylarda yeşil ve taze gıdalarla beslenen tarla fareleri, serin aylarda ise kuru yemleri tercih eder. Bir yetişkin tarla faresi günde 12-17 gr yeşil, 10-13 gr da kuru yem tüketir. Yaşam alanındaki besinler tükendiğinde başka bir alana yerleşerek üremeyi ve yayılmayı sürdürürler. Böylece fareden kurtulma yolları denenmediği sürece, yaşanacak zarar %100’e ulaşan boyutlara varabilir.
