77 yıl önce, Amerika’nın Boston şehrindeki bir hurdacı dükkanına gelen kalın kara kaşlı ve pos bıyıklı bir genç adam: ”Kalın bir saat zembereği istiyorum, acaba sizde bulunur mu?..” diye sorduğu zaman hurdacı, bu zemberek ile ne yapacağına dahi sormamıştı. Dükkanına gelen müşterilerin hepsi garip garip şeyler istediklerinden kimseye böyle bir soru sormak aklına gelmezdi zaten. Hurdacı etrafı biraz karıştırdı. ”Bu işinize yarar mı?”. Adam zembereği alıp baktı, ”evet” der gibilerinden başını salladı ve tezgahın üzerinde durmakta olan küçük parçaların bulunduğu bir kutunun üzerine eğilip bir süre bu kutudaki hurda parçalarını karıştırdı. Kırık dökük birkaç pirinç parçacığı bulmuştu, onları da bir kenara ayırdı. Hurdacı ”bir dolar yeter” demişti. Genç adam parayı verip dükkandan çıktı. Bürosuna gidip bu garip parçaların üzerinde çalışmaya koyuldu. Bu poz bıyıklı adamın adı King Gillette idi ve Boston’da mühendislik yapıyordu. Mr. Gillette bir gün berber dükkanında tıraş olmak için sıra beklerken aklına birden bire bir buluş saplanıvermişti. O gün aksi gibi, çok acelesi vardı ve dükkanda da hayli müşteri bulunuyordu kendisinden önce gelip sıraya giren. Berberin usturayı önce biley taşına, sonra da sık sık kayışa sürtmesiyle ne kadar zaman kaybettiğini hesapladı. Bu, aşağı yukarı iki kişinin tıraş süresine yakın bir zaman alıyordu. King Gillette o anda ”Öyle bir şey olmalı ki, insan bir sakal tıraşı için kalkıp berber dükkanlarına kadar gelmemeli, buralarda sıra beklemek uğruna bunca vakit kaybetmemeli ve her tıraştan önce bileme faslı yüzünden bu kadar vakit harcanmamalı” diye düşünmüştü.
Berberde sırasını beklerken de, tıraş olurken de bu konuyu aklından çıkarmamış ve koltuktan kalktığı anda, erkekleri böylesine bir azaptan kurtaracak önemli bir buluşun ana hatlarını zihninde çizivermişti. King C. Gillette, berber dükkanından çıkar çıkmaz hurdacıya koşmuş ve bu boşalmış zemberek ile bir kaç hurda pirinç parçası almıştı. Genç mühendis, iki kenarını keskinleştirdiği zemberek çeliğinin ortasına pirinçten bir sap takmış, bunu ortaya çıkarana kadar da tezgahın başında iki gününü geçirmişti. İlk denemesini kendi yüzünde yapmış ve gayet olumlu sonuç almıştı. Ancak bu harika icadını kabul ettirmek için bıkıp usanmak bilmeden altı yılını harcamış ve başarıya ulaşmıştı.
