Batur (Bahadır), kahraman ve yiğit savaşçı anlamına gelen, Türk ve Moğol dili kökenli onursal unvan. Bu unvan, cengâverlerlik ve yiğitlik yapmış askeri komutanlar ve destansı kahramanlar için kullanılan bir Altay terimidir. Batır, Badır, Bağatur, Bagatur, Bogatur, Bagatır, Batar, Bağatar, Bahadır olarak da söylenir. Moğolistan’ın Başkenti Ulan Batur (Ulağan Bağatur)’un adının anlamı “Kızıl Kahraman” demektir. Bu isim her ne kadar Sosyalist Rejim tarafından koyulmuş olsa da, Moğol tarihiyle de bağlantılıdır. Bağatur şeklinde telaffuz edilen kelime, Çin’in Sui Hanedanlığı (589-619) tarihçesine göre 7. yüzyılda Çin’in batısında ve kuzeyindeki yaşayan Moğol ve Türk step kavimleri arasında kullanıldı. Bundan bir yüzyıl sonra Göktürk Hanlığı devrinde eski Türkçede Batur kelimesinin kullanılmakta olduğu tespit edilmiştir. Batıda ise 9. yüzyılda Ön Bulgarlar, bağatur kelimesini kullanıyorlardı. Babası Yesügey Bağatur olarak anılan Cengiz Han, 13. yüzyılda maiyetindeki kuvvetler arasından yiğitlik ve üstün hizmetleri görülen bin kişiye bu onursal lakabı bahşetmişti. Bahadır (veya bağator) unvan kelimesinin kullanımı Cengiz Han’dan sonra gelen Moğol devletlerinde de sürdü. Babürler, İlhanlılar ve Timur hanlığı gibi Müslüman Moğol – Türk devletlerinde bağatur (bahadır) kelimesi, hanlara ait bir saltanat unvanı olarak kullanıldı. 14. yüzyılda İlhanlılar devletinin hanı Ebu Said Bahadır, resmi evraklarda El-Sultan El-Adil Ebu Said Bahadır Han mührünü saltanat unvanını olarak kullanmaktaydı.
