António de Oliveira Salazar (28 Nisan 1889, Vimieiro (Santa Comba Dão) – 27 Temmuz 1970, Lizbon), Portekiz Bakanlar Konseyi başkanı ve 1932-1968 yılları arasında Portekiz Cumhuriyeti’nin de facto diktatörü. 1933-1974 yılları arasında Portekiz’in sosyal, ekonomik, kültürel ve siyasi hayatını kontrol eden, milliyetçi, fazlasıyla tutucu, gelenekçi ve katı muhafazakâr kimliğiyle tanınan, en çok da İspanya’nın faşist diktatörü General Francisco Franco’ya benzetilen, otoriter-aşırı sağcı rejim Estado Novo’nun (Yeni Devlet) kurucusu ve de lideridir. Dönemin faşist diktatörlerinden biri kabul edilir. Ancak Salazar rejimi diğer faşist hareketlere kıyasla “light faşizm” olarak adlandırılır. Tıpkı Franco gibi Salazar da, tam bir Mussolini hayranı, antisemit olmasa da Nazi yanlısıydı. Fakat o da, yine Franco gibi ülkesini II. Dünya Savaşı’nın dışında tutmayı başarmıştı. 1968 yılında beyin kanaması geçirdi. Çoğu kaynaklar bu olayın onun yazlık evinde sandalyeden düşmesi sonucu gerçekleştiğini yazdılar. Aynı yıl, 1968 yılında yönetimden ayrıldı. Düşüşünden sonra kısa bir süre sonra ölmesi beklendiği gibi, Başkan Américo Thomaz Marcello Caetano onun yerini aldıysa da beklenmedik bir şekilde iyileşti. 1974’te Karanfil Devrimi olarak anılan General Antonio Spinola’nın yönettiği askeri ayaklanmayla diktatörlüğü devrildi. Portekiz’de yeni bir düzen başladı.
