Bir çeşit Şinto teatral dans biçimi olan Kagura (神楽), maskeli ve özel giysili, şarkılı, şiirli pandomim oyundur. ‘’Her yer ve şeyde tanrı vardır’’ temasını temel alan Kagura, dini törenlerdeki oyunların atasıdır. İlk defa Kojiki’de ortaya çıkan oyun, mağaraya kapanmış güneş tanrısı Amaterasu’nun kapandığı mağaradan çıkması için dans eden dans tanrıçası Ame no Uzume’nin dansıyla Amaterasu’yu mağaradan çıkararak, onu gülümsetmesini hikâye edinir. Bu hikâye mitinin dini törenlerde tekrarlanmasıyla birlikte Kagura ortaya çıkmıştır. Böylelikle kagura dansının ritüelleri bu efsaneden yola çıkarak oluşmuştur. Başlangıçta kamukura veya kamikura olarak isimlendirilen oyun, zaman içerisinde kagura ismini almıştır. Japonya‟da, Şinto dinine tapınma amacıyla sergilenen kagura, sözsüz oyuna, ritim ve şarkı olarak söylenen şiirlere dayanan Japon tiyatrosunun atasıdır. Bu oyun, sonraları Japon Noh Tiyatrosu‟nda da görülecek olan danslar yer almıştır. Aynı zamanda dans, imparatorluk tarafından Aralık ayında gerçekleştirilen hasat festivallerinde kullanılmıştır. Tapınak ortamında doğan ve zaman içerisinde imparatorluk sarayının da önemli simgelerinden olan kagura, bir süre sonra halk içerisine inmiştir. Ve Kanto bölgesinin önemli geleneklerinden olmuştur. Kagura, Tokugawa ve Edo döneminde de bu oyunlar eğlence biçimi olarak sergilenmiştir. Dini temellerini zamanla halk içerisinde akrobasi, hokkabazlık, pandomim biçimine iyice bürünmüştür. Zaman içerisinde sokak eğlencesi olarak da sergilenmeye başlayan sanat, daikagura olarak adlandırılmıştır. Tapınakta başlayan kagura, günümüzde sokaklara inerek halka karışmış ve eğlence biçimine dönüşmüştür.
