Okyanusların ilkel tanrıçası olarak tasvir edilen Tiamat, muhtemelen (Chaoskampf) kaosa karşı mücadele eden en eski bilinen Babil varlıklarından biridir. Bir kahraman ve (kaosa neden olan) bir canavar arasındaki önemli savaşı tasvir eden bir efsanedir. Efsanenin bir tarafında, Tiamat’ın kadınsı güzelliğinin nasıl ortaya çıktığını anlatırken, diğer tarafta ise kaotik ortamı temsil eder. Bu bağlamda, Tiamat’a Mezopotamya tanrılarından biri olarak çok sık rastlanır. Mitolojisinin ilk kısmında yaratıcı tanrıdır. Kozmosu ve ardı ardına yaratılışların nedenidir. Apsü tarafından temsil edilen tatlı su kaynakları ile bağlantılıdır. İkinci kısımda ise rakip haline gelir ve genç nesil tanrılara (kocası Apsü’nün öldürülmesi nedeniyle intikam eylemi olarak) zarar vermek için dev bir ejderha şeklini alır. Ayrıca, canavarların ve zehirli ejderhaların ilk grubunu yarattığı ve nihayetinde Tanrı Marduk tarafından öldürüldüğü söylenir ve ölümden sonrada kalan bedeninden hem cenneti hem de dünya yaratılır. İşin tarihsel tarafına gelince, Tiamat’ın Mezopotamya tanrıçası Nammu kültünün bir parçası olarak ibadet edildiğini (Tiamat’a eşdeğer ilkel Sümer tanrıçası) gösteren teoriler vardır. İlginç bir şekilde, Dr Harriet Crawford, orta Basra Körfezinde denizlerin tuzlu sular ile tatlı su karışmasını gözlemledi. Bu nedenle efsanenin kökeni olan Dilmun’un Bahreyn ülkesinde (Arapça ‘iki deniz ‘ olarak tercüme edilen) bulunduğu düşünülmektedir.
