Baal veya Baʿal, Arami, Amori ve Kenan dillerini kapsayan Kuzeybatı Sami dillerinde efendi ve sahip anlamlarına gelen bir saygı unvanıdır. Terim özellikle antik çağlarda Levant bölgesinde kullanılmış ve insanlar tarafından çeşitli tanrılar ile bağdaşlaştırılmıştır. İsmin ilah olarak kullanımını akademisyenler daha önceleri çeşitli güneş tanrıları ile bağdaşlaştırmış olsa da, yazıtlar Baal kelimesinin özellikle fırtına ve bereket tanrısı Hadad için kullanıldığını göstermektedir. Toplanarak bir kitap haline getirilmesi yüzyıllar sürmüş Tanah’ta Baal terimi, bazen Antik Kenan dininde yer alan ilahları ifade etmek için genel bir terim olarak kullanılmışken, bazen de özellikle güneş tanrısı Hadad’ı belirtmiştir. Bu metinde Hadad bir sahte tanrı olarak görülmüş, bu kullanım, demonolojide Beelzebub ile birlikte, İslam ve Hristiyanlıkta da kendine yer bulmuştur.
