Kışla, askeriye, askeri personel, askeri örgüt ve askeri birlik için inşa edilmiş bir bina veya binalar grubudur. Kelime, ayrı bloklara veya komplekslerin tümüne uygulanabilir. Çoğul biçim genellikle tek bir yapıya atıfta bulunur ve yapım aşamasında tekil olabilir. Kışlaların ana hedefi askerleri sivil nüfustan ayırmak ve disiplini, eğitimi güçlendirmektir. “Askerler için disiplin fabrikaları” olarak adlandırıldılar. Endüstriyel fabrikalar gibi, bazıları, örneğin Dublin’deki Collins Kışlası ve Paris, Berlin, Madrid, Viyana veya Londra’daki muhteşem mimarileriyle tanınıyor olmasına rağmen, bazılarının gölgeli veya donuk bina olduğu düşünülmektedir. Türkiyede ilk kışla olan Selimiye Kışlası 1828 yılında İstanbul’un Üsküdar ilçesinde III. Selim tarafından Nizâm-ı Cedîd askerleri için inşa edildi. Roma Praetorian muhafızlar gibi erken kışlalar, elit güçleri korumak için yapıldı. Vercovicium ve Vindolanda gibi sınır kalelerinde birkaç Roma ordusu kışlası kalıntısı vardır. Bunlardan ve çağdaş Roma kaynaklarından, askeri bir kamptaki yaşamın temelleri binlerce yıl boyunca sabit kaldı. Erken Modern Dönem’de, bilginlerin ayakta durma ordularını sürdürme masraflarını artırarak ulus devletin oluşumuna katkıda bulunduğuna inandıkları Askeri Devrimin bir bölümünü oluşturdular. 18. yüzyılın başlarında iki baskın devlet, Fransa “caserne” ve İspanya “cuartel” gibi büyük, kalıcı barakalar gelişmiştir. Öte yandan İngilizce ‘kışla’ terimi, askeri kampanyadaki barraca askerleri tarafından oluşturulan geçici bir barınak için İspanyolca kelimesinden türemiştir. Kışlalardaki ayakta olan ordunun anayasaya tehdit teşkil edeceği korkusuyla, Britanya’da Napolyon Savaşları arifesinde 1790 yılına kadar genel olarak kışla kurulmazdı.
Erken kışlalar, genellikle bir saray bahçesi ya da askerî tören etrafındaki dörtgen şeklinde gruplanmış çok katlı bloklardı. Bunun güzel bir örneği, İngiltere’de ilk inşa edilen ve 1717 yılında seçkin mimar Nicholas Hawksmoor’un tasarımı olduğu Berwick Kışlası’dır. 18. yüzyıl boyunca, artan askeri yaşamın karmaşıklığı, farklı kademeler (memurların her zaman daha büyük odaları) ve evli mahalleler için ayrı bir konut oluşturmasına yol açtı; yemek odaları ve yemekhaneler, hamamlar, yemek odaları, okullar, hastaneler, zırhlar, spor salonları, binicilik okulları ve ahırlar gibi özel yapıların sağlanması oldu. Hastane tasarımının pavyon planı kavramı, Kırım Savaşı sonrası kışla planlamasında etkili oldu. İlk büyük ölçekli eğitim kampları, 18. yüzyılın başlarında Fransa Krallığı ve Almanya’da yapıldı. İngiliz Ordusu, 1854’den Aldershot kampları kurdu. I. Dünya Savaşı ile piyade, topçu ve süvari alaylarının ayrı kışlaları vardı. İlk deniz kuvvetleri barakaları, eski ahşap yelkenli gemiler idi; ancak bu sağlıksız konaklama yerleri, Avrupa’nın ve ABD’nin en büyük tersanelerinde, genellikle yatak yerine hamakların bulunduğu büyük deniz barakalarıyla değiştirildi. Bunlar, 1914’ten sonra harekete geçen devasa ordular için yetersizdi. Hut kampları, kereste veya oluklu demirden yapılmış, adını taşıyan Nissen kulübesinin varyasyonları kullanılarak geliştirildi.
