Akîde, Akâid veya İtîkâd (Arapça: عقيدة); İslam’da inanç olarak bağlanmayı gerekli kıldığına inanılan inanç esaslarının bütünü olarak bilinir. Akide kelimesi Arapça “a-k-d” (عقد) kökünden gelip, “bağ”, “bağlama/bağlanma”, “düğümleme/düğümlenme” ve aynı zamanda “bağlılık” ve “sözleşme” anlamlarına da gelir. Terim olarak “inanç” ve “iman” anlamında kullanılmıştır. Benzer bir ifade olan kelam ise inançla ilgili felsefi tartışmalar için kullanılmıştır. Akaid, medreselerde İslam teolojisinin bir dalı olarak okutulmuştur. Akide kelimesi kavram olarak Kur’an’da yer almaz. Akide tanımı İslam İtikadi Mezhepleri tarafından, Kur’an’da bulunmayıp hadislerde geçen inanç konuları için söz konusu edilmiştir. Vahhabilerin kendilerini kamufle olarak kullandıkları oluşum olan Selefi’lik İslam İtikadi Mezhepleri dışında tutulmalıdır. Mezhep değildir bir oluşumdur.
