Kişisel veya toplumsal yergi içeren şiirlere satirik şiir denir. Halk edebiyatında taşlama, Divan edebiyatında ise hiciv olarak adlandırılan bu tarz şiirler, günümüzde yergi şiirleri olarak isimlendirilir. Bu şiirlerde bir kişi ya da olay iğneleyici sözlerle eleştirilir, tariz sanatından çok sık yararlanılır. Satirik şiirlerde çeşitli uyarılar yer aldığı için öğreticilik de söz konusudur. Yergi; kişi ve toplumdaki kusurlu ve gülünç yönleri iğneleyici ve alaycı bir dille ortaya koymaktır. Yergi, Halk edebiyatında taşlama, Divan edebiyatında hiciv, Batı edebiyatında satir Halk edebiyatında Seyrani adını almıştır. Kaygusuz Abdal; Divan edebiyatında Şeyhi, Nef’i; Tanzimat sonrası edebiyatta da Ziya Paşa, Şair Eşref, Neyzen Tevfik satirik şiirin başarılı örneklerini vermişlerdir.
