Bungalov, genellikle tahtadan veya benzeri hafif bir materyalden yapılan, deniz kıyısında ya da kırda kurulmuş tek veya bir buçuk katlı küçük evlerdir. Bungalov sözcüğü Hint dilindeki bangala kelimesinden türemiştir. İnşa edilmesi kolay olan ve dinlenme amacıyla yapılan bungalovları, ilk olarak 19. yy ortalarında İngilizler tarafından Hindistan’da inşa edilmiştir. Çoğunlukla doğal malzemelerden oluştukları için ekolojik bir yapı özelliğine sahiplerdir ve oldukça ekonomiklerdir. Ülkemizde tatil ve dinlenme amacıyla kullanılan bungalovlar, bazı ülkelerde barınma amacıyla da kullanılmaktadırlar. Bungalovların mimarisi oldukça basit olarak tasarlanmıştır. Ön sundurmalara ve eğimli üçgen çatılara sahiplerdir. Bungalovların dış cepheleri bulundukları bölgeye göre; fıçı tahtası, odun, ahşap, dekoratif taşlar, tuğla, alçı duvarlar gibi malzemelerden yapılabilmektedirler. Bungalovların çatıları iste, yapıyı güneşten korumak için alçak ve eğimli olarak yapılırlar. Fakat günümüzde turizm amaçlı kullanıldıkları için çeşitli mimaride yapılarak; bungalov tanımına uymasalar da, bungalov olarak pazarlanmaktadırlar.
