Halk şairleri tarafından aruzun “mefûlü mefâ’îlü mefâ’îlu fa’ilün” kalıbımla gazel, murabba, muhammes. müseddes biçiminde söylenen şiire denir. Özel bir ezgiyle okunur. Ezgisi Bakımından düz kalenderi, Acem kalenderisi, Emrah kalenderisi gibi çeşitlere ayrılır. Kafiye düzeni divan ve semai ile aynıdır. Bu tür şiirler 3-+4-1-3+4 veya 7+7 şeklinde on dört heceli iken, sonradan yerine aruz vezninin geçtiğini ileri sürenler vardır.
