Genellikle siyasi kudreti temsil etmektedir. Bu şekilde açıklık getirebiliriz; toplumsal hiyerarşiye baktığımız zaman en üst konumda yer alan ve toplumu yönetme erkine sahip olan kurumsal bir güç olarak tanımlayabiliriz. Sözlük anlamlarına baktığımız zaman şu anlamlarla karşılaşıyoruz: Fiziksel, düşünsel ya da ahlaksal bir etki yapabilme; bir etkiye direnebilme yeteneği, gücüdür. Sınırsız mutlak nitelik. İlahi güç. Devlet yönetimini elinde bulunduran kişi ve kuruluşlar; iktidar partisidir. Her hükümet iktidar olmayabilir. İlkel toplum dediğimiz gücü avcılık- toplayıcılıktan alan toplumlardan bugüne güç kavramı değişmiştir. İlkel zamanlarda bilek gücü önemliyken günümüzde ise bu durum söz konusu değildir; artık iletişim en etkili güçtür. İlkel dönemlerde de hayvanlar arasındaki hiyerarşinin aynısı insanlar arasında da söz konusuydu ancak tarım toplumuna, yani yerleşik hayata geçilmesiyle birlikte insani unsurlar ortaya çıkmıştır.
Bu dönemlerde güç, iktidar anlayışı çeşitlenmeye başlanmıştır. Bir grup insanı yönlendiren liderler, yerleşik hayata geçen insanların çoğalması ve toplulukların artmasıyla birlikte artık insan topluluklarını kontrol etmek zorlaşmıştı. Bundan dolayı başta olan liderler büyümek zorunda kalmış ve iktidar olma yolunda ilerlemişlerdir. Bunun için genişleyen topluluklar “devlet” şeklinde kurumsallaşmıştır. İlk dönemlerdeki liderler aslında devletin ilk şeklidir. Başta devlet yetkileri hükümdarın gücünün aktarımı şeklindeydi ve uzun süre iktidar gücü elinde bulunanın izniyle onun içindir. İlk devletler iktidarın gücünü ve her şeyin iktidarın gücüyle var olduğunu öngörürken daha sonraları halk iktidarları yani hükümdarlık sadece çevresindekiler için değil, toplumun tümü için hareket eden iktidarlar kuruldu. İlk devletlerde halkın devlet için olduğunu savunurken daha sonraları devlet hal içindir düşüncesi yer almıştır.
